Գոռ Գևորգյան. Շնորհակալություն: Պարոն վարչապետ, այլևս ունենք նոր իրողություններ, բախվել ենք շատ բարդ մի իրադրության հետ, և տպավորություն է ստեղծվում, որ զարգացումները, որոնք որ, ըստ էության, պետք է որոշակի հստակության դաշտ տեղափոխվեին, շարունակում են որոշակի անորոշություններ ստեղծել: Փետրվարի 1-ից, Դուք գիտեք, որ մեկնարկել են համատեղ զորավարժությունները Կարսում, որոնք, ըստ տեղեկությունների, պետք է շարունակվեն մինչև փետրվարի 12-ը: Օրեր առաջ ռուսական կողմը հայտարարեց, որ Թուրքիան այլևս գործոն է Հարավային Կովկասում, և մենք պետք է հաշվի առնենք նրա կարծիքը: Եվ ուշիուշով հետևելով նաև Սյունիքի շուրջ զարգացումներին՝ ուզում եմ, որ այսօր ներկայացնեք իրական անվտանգային խնդիրները, որոնք մեր առջև ծառացած են: Դուք մի անգամ արդեն անցած հանդիպման ժամանակ նշեցիք, որ պատերազմը, ըստ էության, ավարտվել է, բայց շարունակական տրամաբանություն ունի: Եվ այս համատեքստում ի՞նչ ենք մենք հակադրում այս ամենին: Ի՞նչ ռազմավարական, մարտավարական տեսլական ունենք, որը թույլատրելիության մեջ կարող է հասանելի լինել մեր քաղաքացիներին: Շնորհակալություն:

Արա Այվազյան. Ազգային Ժողովի մեծարգո նախագահ, հարգելի պատգամավորներ: Պարոն Գևորգյան, շնորհակալություն հարցի համար։ Անշուշտ, համաձայն եմ Ձեզ հետ․ նոր իրողություն է, նոր իրավիճակ, որը մեր առջև բարձրացնում է նոր մարտահրավերներ: Սակայն կան նաև հնարավորություններ: Իրավիճակը, անշուշտ, շատ բարդ է, և մեր հիմնական նպատակն է անել ամեն ինչ, որպեսզի Հայաստանի և Արցախի շուրջ անվտանգային մթնոլորտն առավել ամրապնդվի. դա հեշտ հարց չէ, քանի որ սա աշխարհաքաղաքական իրավիճակի ընդհանուր արտացոլումն է: Բնականաբար, որպես պետություն, որպես կառավարություն, որպես հասարակություն՝ մենք պետք է ձգտենք նախևառաջ բոլոր ջանքերը գործադրել, որպեսզի իրավիճակը գնա դեպի դեէսկալացիա, որը կբերի նաև Հայաստանի շուրջ անվտանգության մթնոլորտի ամրապնդմանը: 

Ես անցյալ անգամ նշել եմ, որ մեզ համար, դիվանագիտության համար նույնպես առաջնային խնդիրը եղել և մնում է անվտանգության ամրապնդումը. այն ունի շատ տարրեր՝ սկսած ներքին անդորրի ամրապնդումից մինչև շատ տարբեր հարթակներում աշխատանքը: Եվ դրանց մեջ մտնում է նաև Հայաստանի շուրջ բարենպաստ մթնոլորտի ձևավորումը: 

Դուք նշեցիք Կարսում հիմա տեղի ունեցող զինավարժության մասին, և անշուշտ, յուրաքանչյուր զինավարժություն մտահոգության առիթ է։ Մի կողմից տեսնում ենք նման դրսևորումներ, մյուս կողմից լսում նույն Թուրքիայից եկող տարբեր մեսիջներ։ Ես կարծում եմ, որ դիվանագիտության մեջ ընդունված է որոշակի ուղերձներ հղել, սակայն հաշվի առնելով հենց Թուրքիայի հանգամանքը՝ ես կարծում եմ՝ ժամանակն է, որ մենք ուղղորդվենք ոչ թե ուղերձներով, այլ, նախևառաջ, գործողություններով։ Վստահ եմ, որ Թուրքիան միջազգային հանրության ճնշման ներքո հետզհետե պետք է վերադառնա բնականոն գործընթացի, և, նախևառաջ, խոսքը գնում է այն մասին, որ այլևս պատճառ չկա Հայաստանի հանդեպ կիրառել շրջափակում։ Ինչպես գիտեք շրջափակումը և սահմանների փակվելը թուրքական կողմը պայմանավորում էր Արցախում ստատուս-քվոյի հետ, որը փոխվել է ուժի կիրառման միջոցով, և այլևս Թուրքիան որևէ պատճառ չունի սահմանը փակ պահելու Հայաստանի ուղղությամբ։ Այս պահի դրությամբ որևէ գործընթաց տեղի չի ունենում, բայց Հայաստանը և մեր դիվանագիտությունը գործուն ջանքեր են գործադրելու, որ մեր անմիջական շրջապատը դառնա նպաստավոր մթնոլորտ Հայաստանի անվտանգության ամրապնդման համար։ Կրկնում եմ, որ անվտանգության մթնոլորտն իր մեջ պարունակում է շատ տարրեր:

Գոռ Գևորգյան. Պարոն նախարար, անկեղծ ասած, սահմանների շրջափակմանը, եթե Դուք վերաբերվում եք շատ որպես դրական երևույթ՝ հեռանկարային առումով, հաշվի առնելով պատմության փորձը՝ ես կարծում եմ, որ սահմանների շրջափակման հարցի կարգավորումը կարող է մեկ այլ ավելի բարդ խնդրի առջև կանգնեցնել մեզ, քանի որ մենք գործ ունենք Թուրքիայի հետ։ Ես չեմ ուզում մտնել նաև տնտեսական, ֆինանսական ծանր հետևանքների մասին, թուրքական կապիտալի ներխուժման և այլնի վերաբերյալ, որոնք արդեն բերում են ազգային ռազմավարական խնդիրներ և այլն։ Այսինքն ես, ճիշտն ասած, մի փոքր այլ պատասխան էի ակնկալում, բայց Դուք՝ Ձեր պատասխանի հիմքում դնում եք այնպիսի մի ձևակերպում, առ որի մենք չունենք խնդիր այս դեպքում։ Ես ճի՞շտ եմ հասկանում։ Բայց մենք խնդիր ունենք։ Մեր խնդիրները շարունակում են մնալ դեռ չկարգավորված և օրհասական։ Եթե հարևան երկու պետությունները թշնամական հռետորաբանությամբ անցկացնում են նման ծավալի զորավարժություններ, դա անմիջական սպառնալիք է։ Էլ չեմ խոսում դրա հետևանքների մասին։ 

Արա Այվազյան. Ես կարծեմ նշեցի, որ ցանկացած զորավարժություն մտահոգության առիթ է։ Չեմ ասել՝ շրջափակման վերացումը կամ շրջափակումը դրական երևույթ է։ Եվ հատուկ ընդգծեցի, որ մեր նպատակն է ամրապնդել Հայաստանի և Արցախի անվտանգային մթնոլորտը։ Անվտանգային մթնոլորտի մասին խոսելիս ես ասել եմ, որ մենք պետք է ձևավորենք բարենպաստ մթնոլորտ Հայաստանի և Արցախի շուրջ։ Բնականաբար, ապագայում ապաշրջափակումը ինչպես հնարավորություններ է ընձեռելու, այնպես էլ՝ լուրջ մարտահրավերներ: Մենք՝ որպես պետություն, որպես հասարակություն՝ պետք է պատրաստ լինենք և՛ մարտահրավերներին դիմակայելու, և՛ օգտվելու հնարավորություններից: Ես ամբողջովին հասկանում եմ Ձեր հարցի տրամաբանությունը, բայց կարծում եմ, որ Հայաստանի, մեր դիվանագիտորթյան, մեր ժողովրդի համար պետք է մեր շուրջ ձևավորել բարենպաստ մթնոլորտ: Բնականաբար, չխախտելով կարմիր գծերը և պաշտպանելով մեր պետական և ազգային շահերը: 

Շնորհակալություն: